Ben jij ook linkshandig en voel je je daardoor soms beperkt?

De Wet maatschappelijke ondersteuning is bedoeld om te zorgen dat mensen met beperkingen weer gelijkwaardig kunnen meedoen in de samenleving. Maar wat zijn beperkingen eigenlijk? Wanneer voel je je beperkt en hoe erg is dat dan?

Afgelopen zondag, 13 augustus, was het Linkshandigendag, om aandacht te besteden aan mensen die linkshandig zijn. Want het merendeel van de wereldbevolking is rechtshandig en alles is daarop ingericht. Heb je er weleens op gelet dat een schaar is gemaakt voor rechtshandigen? En wat dacht je van een blikopener? Of de sleutel omdraaien in het deurslot? Mijn man is linkshandig en van de generatie dat we verplicht met kroontjespennen moesten schrijven die je in inktpotten doopte. Als je links moet schrijven wordt dat een kliederboel! Nog erger is dat destijds scholen hun leerlingen dwongen om rechtshandig te schrijven, soms ware kindermishandeling want destijds kreeg je een tik met een liniaal of werd in de hoek gezet als je iets verkeerd deed volgens de meester of juf. Heb je weleens gezien dat veel linkshandigen het papier waarop ze schrijven dwars neerleggen en eigenlijk van boven naar beneden schrijven?

Kortom, er zijn verschillende redenen waarom je je beperkt kunt voelen in de samenleving. Linkshandigen hebben over het algemeen hun leven aangepast aan dat ze linkshandig zijn, maar kunnen zich nog dagelijks ergeren aan dingen die voor hen niet lekker gaan. Vervelender is het als je in een rolstoel zit en je kunt niet bij de bel of de brievenbus of je kunt een gebouw niet in. Of als je verstandelijke beperkingen hebt en je hebt moeite met het digitaal invullen van de formulieren van het UWV en de Belastingdienst. Natuurlijk, de instanties doen hun best, maar stemmen alles af op de meerderheid van de bevolking, waardoor de minderheid steeds slechter mee kan doen.

Juist als consulent of beleidsadviseur sociaal domein is het belangrijk dat je hier continu oog voor hebt en de belangen van mensen met beperkingen behartigt. Ook en vooral naar je collega’s in het gemeentehuis die daar geen oog voor hebben, zoals de collega’s van ruimtelijke ordening die de straten ontwerpen en vergunningen afgeven voor gebouwen. Niet voor niets heeft Nederland het VN Verdrag Handicap geratificeerd, waarmee de Nederlandse overheid zich inspant om de samenleving toegankelijk te maken voor mensen met beperkingen. Om met Sandra Jacobs te spreken: Als we de wereld anders inrichten zijn minder mensen beperkt. Blijf jij net als Sandra het kanariepietje in de kolenmijn? Be an incluencer!