Al in het begin van de coronacrisis riep onze premier dat we ons gezond verstand moesten gebruiken. Dat betekende: Niet in drukke winkelcentra rondlopen of met zijn allen naar bos en strand gaan. Waar hij geen rekening mee hield is dat iedereen iets anders verstaat onder gezond verstand. Echt niet iedereen had bedacht dat het in het bos en op het strand zo druk zou zijn. Misschien dacht men wel dat niemand daarnaartoe zou gaan. Of misschien dachten ze juist dat het heel gezond zou zijn om in de buitenlucht rond te lopen. Wat overigens inmiddels volgens diverse wetenschappelijke onderzoeken inderdaad geen probleem voor besmetting blijkt te zijn. Dat dacht ik al vanaf het begin: Ik loop buiten alleen maar langs mensen, ik adem ze toch niet in hun gezicht? Dat is mijn gezonde verstand en daarbij ga ik ook nog eens uit van logisch nadenken. Maar voor iemand anders kan gezond verstand betekenen dat je juist thuis blijft en totaal geen mensen ontmoet, zeker als je tot een kwetsbare doelgroep behoort die snel ziek wordt. Dus gezond verstand betekent voor iedereen wat anders.
Wat ik met gezond verstand bedoel in mijn boek, is dat je aan de slag gaat met hoofd en hart. Laat de regels los en luister goed naar zorgvragers en mantelzorgers. Wat hebben zij te vertellen? Wat hebben zij echt nodig? Wat speelt er allemaal? Stel dat het je oma was, of je kind? Laat de regels los en breng samen met de aanvrager in kaart wat de bovenliggende problemen zijn. Ga daar als eerste mee aan de slag. Pel het daarna rustig af en zorg uiteindelijk dat iemand blij en tevreden is. Want geluk en welbevinden, daar gaat het uiteindelijk om.
Recente reacties