Ongeveer 10 tot 15 procent van alle scheidingen is een vechtscheiding. Bij een dergelijke scheiding maken (aanstaande) ex-partners elkaar het leven flink zuur. Meestal zijn er kinderen in het geding die ernstig kunnen lijden onder de conflicten van hun ouders. In het handboek voor psychiaters (de DSM-5) is er sinds een paar jaar zelfs een apart diagnose voor ingevoerd: CAPRD, Child affected by parental relationship distress. CAPRD kan zich heel divers uiten: in depressieve gevoelens, emotionele problemen, of bijvoorbeeld agressie. Maar ook ouders zelf lijden onder een vechtscheiding. Ze willen het misschien wel anders, maar weten niet altijd hoe.
Als professional bij de overheid of in de hulpverlening kun je niet zomaar ingrijpen in een huwelijk dat op springen staat. Er is een hulpvraag van ouders of kind nodig of een melding bij Veilig Thuis. Een vechtscheiding voorkomen kan dus vaak niet. Wat wel kan is om, als er eenmaal een vechtscheiding is ontstaan en professionals betrokken raken bij het gezin, exen zo snel mogelijk te helpen alsnog de strijd uit de onderlinge relatie te halen. Dat voorkomt in elk geval dat de vechtscheiding nog langer duurt. Gezamenlijke gesprekken met exen, bijvoorbeeld via mediation, volstaan daarbij niet. Je kunt er dezelfde vijandigheid en communicatie verwachten die exen privé ook naar elkaar tonen. Aanwezigheid van de professional zorgt er hooguit voor dat men elkaar niet ter plekke in de haren vliegt. Maar men leert er weinig over hoe beter met elkaar om te gaan. Kortom, er is meer nodig om de strijd werkelijk uit de relatie te halen. Voordat exen überhaupt samen om de tafel gaan zitten, moeten ze eerst leren anders om te gaan met hun eigen emoties. Een-op-een coaching met een professional kan daarbij helpen.
Wil je meer weten? Lees verder.
Recente reacties