Het ministerie van VWS heeft in haar oneindige wijsheid besloten om 8,9 miljoen beschikbaar te stellen voor “arrangeurs” in het sociaal domein. Wat zijn dat, arrangeurs? Nou, dat zijn mensen die naast zorgvragers en mantelzorgers moeten gaan staan, en de weg wijzen in het woud van zorgvoorzieningen en ook die voorzieningen helpen aanvragen. Maar eh die zijn er toch al?

Hieruit blijkt dat het ministerie weer ontbreekt aan historisch besef. Een bekend verschijnsel, zoals ik heb beschreven in mijn boek Gezond Verstand in het Sociale Domein. Terecht dat ongeveer iedereen op LinkedIn hierover valt. Terecht ook dat ze verwijzen naar bestaande functionarissen die dit al heel erg lang doen: MEE consulenten, ervaringsdeskundige clientondersteuners, Wmo consulenten, mantelzorgconsulenten, mantelzorgmakelaars, wijkverpleegkundigen etc.

Tijdens de transities in het sociaal domein per 1 januari 2015, dus acht jaar geleden, heeft het ministerie meteen grote bezuinigingen doorgevoerd. Onder andere op de onafhankelijke clientondersteuning. Die clientondersteuners van MEE waren in feite de arrangeurs die goed in staat zijn om zorgvragers en mantelzorgers de weg te wijzen en te zorgen dat zij de juiste voorzieningen krijgen. Door die bezuinigingen zijn veel MEE organisaties gefuseerd met organisaties voor maatschappelijk werk of thuiszorgorganisaties. Of uit gemeenten verdwenen na een aanbesteding waarna een andere organisatie in die gemeente werd ingezet om de clientondersteuning uit te voeren.
Gemeenten zijn in het kader van de Wmo 2015 verplicht om hun clienten te wijzen op de mogelijkheden van onafhankelijke clientondersteuning. Ze doen dat niet allemaal even actief of slechts met een regeltje in een brief waar mensen overheen lezen. Logisch dat veel mensen niet bekend zijn met de mogelijkheden of niet de juiste voorziening kunnen vinden in het enorme woud van zorg-, ondersteunings- en welzijnsvoorzieningen.

De arrangeur, de toekomstige gemeentelijke zorgadviseur, is iemand die naast de cliënt moet gaan staan en voor diegene op zoek moet gaan naar de beste zorg. De gemeenten kunnen met dit geld experimenteren met betere samenwerking tussen verschillende zorgpartijen. Ehm …. In 2015 hadden we daarvoor toch de sociale wijkteams in het leven geroepen? Om te zorgen dat alle betrokken partijen op het gebied van zorg, welzijn en werk en inkomen elkaar beter zouden weten te vinden en integraal zouden gaan samenwerken?

1Gezin1Plan en 1Huishouden1Plan was het plan, met 1 zorgregisseur of zorgcoördinator per gezin of huishouden. Dat is nog altijd niet overal en niet even goed van de grond gekomen. Gezinnen kunnen nog steeds te maken hebben met 30 zorg- en hulpverleners die zich allemaal met hen bemoeien waardoor de problemen alleen maar erger worden. Experimenten zijn er genoeg geweest. Sommige waren best succesvol en zijn ingebed in de werkwijze. Ook waren er succesvolle experimenten die vanwege geldgebrek moesten stoppen.

En wat te denken van de Doorbraakmethode van het Instituut voor Publieke Waarden? Die is echt succesvol en breekt door alle schotten van financiering en regels heen, waarbij men laat zien dat de juiste werkwijze, gericht op personen of gezinnen met flinke Kafkaiaanse problemen zelfs goedkoper kan zijn! Zorg dat gemeenten die 8,9 miljoen daaraan gaan besteden!

Ministerie, stop nu eens met het systeemdenken en ga mensdenken! Verzin niet steeds meer van hetzelfde maar ga eens aan de slag met de fundamenten van het zorgstelsel. Alleen al het feit dat arrangeurs nodig zijn is een symptoom van het te lang etterende probleem dat de zorg veel te ingewikkeld is geworden, zelfs voor de zorgverleners zelf!