Nog altijd blijkt dat mogelijkheid van gratis onafhankelijke cliëntondersteuning bij het keukentafelgesprek nauwelijks bekend is bij aanvragers van Wmo- en jeugdhulpvoorzieningen. In de bevestiging van het gesprek staat er vaak een klein zinnetje over en daar leest men vaak overheen. Als het gesprek wel wordt gevoerd samen met een cliëntondersteuner, dan is de inwoner significant meer tevreden over het gesprek en de bejegening. Zoiets beïnvloedt ook het verdere verloop van het traject, zeker als het om meer complexe vragen gaat.
5 tot 10 procent van de inwoners is niet tevreden over de behandeling van de aanvraag door de gemeente. Dat zijn, zo blijkt uit het rapport, vaak laagopgeleiden met meer complexe hulpvragen. Juist voor deze groep is het belangrijk dat je de tijd neemt voor een echt goed gesprek en dat je ontzettend goed de vraag achter de vraag zoekt. Wat is de bovenliggende vraag? Waar voelt de inwoner zich het meest mee geholpen? Laat je eigen oordelen varen, het gaat erom wat de zorgvrager hier en nu nodig heeft. Het belangrijkste is dat er rust in het hoofd van mensen komt. Hetgeen vaak betekent financiële rust. Dan is er weer ruimte voor zaken als opvoedvragen, zelfverzorging en zoeken naar werk. Veel casussen die hierover gingen en hoe je er beter mee om zou kunnen gaan heb ik beschreven in mijn boek Gezond Verstand in het Sociale Domein.
Mijn vraag is simpel, waarom is het niet meteen bekend dat cliënten
wat meer ondersteuning kan krijgen.
Dank je wel voor je reactie Ariette. Het antwoord is: Het woud van regels en voorzieningen is nog te dicht. Het is hard nodig dat dit wordt uitgedund. Dan kunnen mensen makkelijker zelf de weg vinden.