Tijdens een interview kreeg ik de vraag weer vorige week: Waarom doe je wat je doet? Waar komt jouw passie voor het sociaal domein vandaan? Het is goed en ook leuk om van tijd tot tijd stil te staan bij deze vraag. Ik ging terug in mijn herinnering, toen ik 18 jaar was. Ik heb toen samen met een aantal mensen een scoutinggroep voor kinderen met beperkingen opgezet in Krommenie, in de Zaanstreek.
Daar was behoefte aan, het was er nog niet. Al snel hadden we 20 leden. Meer kun je er trouwens niet hebben want er zijn veel vrijwilligers nodig als begeleiding. Het gebouw was al aangepast. De leden waren kinderen van 8 tot 16 jaar, dus hadden we twee speltakken. De welpen voor de kinderen tot en met 11 jaar en de scouts van 11 tot en met 16 jaar. Er was geen aangepast scoutingspel voor kinderen met beperkingen, dus hebben we zelf de spelen voor de verschillende leeftijden en beperkingen aangepast. Daar was behoorlijk wat creativiteit voor nodig en gelukkig hadden we dat zelf al geleerd bij scouting.
Zo hebben we de wereld aangepast voor onze leden. Juist dat aspect, het anders denken en doen en vooral het creatief denken wat nodig is, pas ik nog steeds toe in mijn werk en hebben we als WWZ Academie, als enige in Nederland, ingebed in de opleidingen. Want wij vinden dat consulenten in het sociaal domein creatief moeten kunnen denken en doen. Want ieder mens met een beperking is anders, iedereen heeft andere behoeften en dan is er dus ander maatwerk nodig.
De wetten in het sociaal domein bieden voldoende ruimte voor creatieve oplossingen. De gemeenten hebben de regelingen zelf strakker gemaakt, de gemeenten kunnen dus ook zelf hun verordeningen en beleidsregels veranderen. Loop jij hier tegenaan bij jouw gemeente? Ga dan in overleg met de beleidsadviseur sociaal domein of drink een kop koffie met de wethouder. Zorg dat hun ogen open gaan. Want de wetten in het sociaal domein zijn bedoeld om te zorgen dat mensen met beperkingen weer normaal mee kunnen doen in de samenleving en te faciliteren dat ze zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen wonen. Het belangrijkste: Om te zorgen dat ze weer gelukkig worden!
Recente reacties