Veel aankomende cursisten hebben via een beroepskeuzetest de uitkomst gekregen dat het beroep van Wmo consulent geschikt voor hen is. Vervolgens gaan ze op zoek naar die opleiding. Maar vaak weten ze niet half wat een Wmo consulent doet.
Vooropgesteld: Een Wmo consulent is geen hulpverlener, maar degene die vanuit de gemeente een indicatie stelt voor een bepaalde voorziening waarmee mensen met beperkingen weer de mogelijkheid hebben om mee te doen in de maatschappij. Vervolgens regelt de consulent dat de voorziening er komt. Je bent dus geen hulpverlener, maar meer de regisseur en de regelneef. Je doet onderzoek of de voorziening echt geschikt is voor de persoon en je bepaalt of diegene er recht op heeft op grond van de gemeentelijke verordening. En daarvoor is natuurlijk ook administratie nodig in de vorm van verslaglegging en beschikkingen (dat zijn brieven waarin staat of en welke voorziening iemand krijgt).
Dat klinkt heel saai, maar dat is het beslist niet! Je doet huisbezoeken en komt daarmee in aanraking met heel verschillende mensen. De ene keer drink je gezellig met iemand een kop koffie en noteert zijn of haar wensen, de andere keer kan het zijn dat je iemand tegenkomt die verdrietig is en het allemaal even niet meer weet. Aan jou de taak om iemand gerust te stellen en een goed gesprek te voeren met als doel om de werkelijke vraag boven tafel te halen. Waarbij breed en creatief denken en handelen nogal eens nodig is om een echte passende bijdrage te kunnen leveren.
Dat geldt trouwens ook voor de andere beroepen als consulent in het sociaal domein. Ook een consulent Werk en Inkomen/Participatiewet moet goede gesprekken voeren en maatwerk leveren, evenals een consulent Inburgering en een schuldhulpverlener of budgetcoach. En ook deze beroepen hebben te maken met de nodige administratie, die trouwens ook aan bod komt in de opleidingen van de WWZ Academie.
Recente reacties