Tristan Groot startte ongeveer gelijktijdig met de opleiding en zijn nieuwe baan als Wmo consulent in een grote gemeente in de Randstad. Vanwege zijn bijzondere ommezwaai van scheikundig technoloog naar Wmo consulent wilden wij hem graag interviewen. We waren heel benieuwd hoe dat zo gekomen was en hoe hij zonder gemeentelijke werkervaring zo snel aan een baan kwam als Wmo consulent!

Tristan is een bescheiden jongeman die rustig over zijn antwoorden nadenkt en op een filosofische manier zijn verhaal vertelt:

Na het VWO koos Tristan ervoor om de studie Scheikundige technologie te gaan doen bij de TU Delft, deels op aanraden van de decaan van zijn school. Hij heeft zich destijds nooit afgevraagd of het een goede keuze was, je bent immers nog jong als je voor een studiekeuze staat. Na zijn studie koos hij ervoor om te gaan werken bij een ingenieursbureau dat zich bezighield met het ontwerpen en bouwen van grote industriële installaties in de olie- en gasindustrie. Hij kwam er toen achter dat hij graag bezig is met de grote lijnen, met processen en projecten leiden en analytisch denken en oplossingen bedenken. Zijn interesse bleek niet bij detailontwerp te liggen. Daarom solliciteerde hij na een paar jaar bij een ander ingenieursbureau, waar hij in de richting van projectmanagement ging werken. Dat lag hem al beter dan ontwerp. Ook heeft Tristan op andere afdelingen van het bureau en in het buitenland gewerkt. De steeds groter wordende verantwoordelijkheden en bijkomende conflicten werden hem echter te zwaar. “Het werk druiste uiteindelijk in tegen mijn normen, waarden en verlangens, vooral de commerciële en haastige omgeving”. In goed overleg koos hij ervoor daar weg te gaan.

Het roer om
Tristan kreeg daarna de mogelijkheid om verder te zoeken naar werk waar hij datgene kan inbrengen en waar hij goed in is en voldoening in krijgt. Het werd een lange zoektocht, soms bijgestaan door een coach. Uit de testen die hij deed kwam niets vernieuwends; hij had zijn interesses en competenties al aardig op een rijtje. Hij kreeg alleen niet goed zicht op welke functie daarbij paste.

Tijdens zijn zoektocht kwam Tristan bij toeval op een vacature voor Wmo consulent bij een kleine gemeente in de buurt van zijn woonplaats. De tekst van de vacature sprak hem enorm aan. Hij had wel al besloten de commerciële techniek uit te gaan en zocht in de richting van het publieke domein, bijvoorbeeld als projectleider van gemeentelijke bouwprojecten. Hij heeft ook een grote passie voor alles dat te maken heeft met het voedsellandschap, maar dat bleek erg lastig om in te komen. In ieder geval wist hij zeker dat hij meer met mensen wilde werken, dienstverlenend en begeleidend. Niet in de hulpverlening zelf. Hij wilde wel meedenken met de client over de hulpvraag en die breder trekken om te kijken waar de behoefte vandaan komt. Hij vond het al belangrijk om te kijken naar de meest passende oplossing en daar de juiste ondersteuning voor te bieden.

Tristan stelt dat hij niet gefocust was op wat hij wilde. Het was toeval dat hij deze vacature tegenkwam en dat het klikte. Zijn focus was juist zoek, hij wist niet of er functies bestonden die bij zijn interesse en competenties pasten. Na het lezen van de vacature was hij er wel meer op gefocust dat hij die richting op wilde. Intussen had hij nog wel doorgesolliciteerd naar andere functies, maar vanaf het voorjaar van 2021 was zijn doel om de opleiding Wmo consulent te volgen en daarin werk te vinden.

Tristan was al bekend met ondersteuning doordat hij vrijwilligerswerk deed bij Vluchtelingenwerk. Daar ondersteunde hij, als maatschappelijk begeleider, mensen o.a. met praktische regelzaken en verwees door als men de taal inmiddels machtig was. In het aansturen en het bieden van ondersteuning vond hij al een stukje van zichzelf dat hij in praktijk kon brengen. Nu als Wmo consulent past het goed bij zijn analytische houding omdat je als consulent geen praktische zaken oplost, maar wel onderzoekt wat de persoon zelf kan doen en waar nodig passende ondersteuning biedt. Heeft het met psychosociaal functioneren te maken, dan zoek je ook naar wat diegene zelf kan en welke begeleiding nodig is.

Vooral competenties ondersteunen je in een andere functie
Met zijn analytische kijk ziet Tristan elke casus als een nieuw project. Sommige casussen heb je snel af, soms moet je wachten op input van externen. Je start continu iets nieuws op en je rondt het weer af, dat gaat meerdere keren per week zo. Tristan werkt nu vier maanden en voelt zich al aardig thuis in het team en de organisatie. Kennismaken en je onderdeel voelen van een grote organisatie duurt even wat langer doordat je tegenwoordig minder contact hebt met collega’s. Hij zou op termijn graag vaker zijn gezicht willen laten zien binnen de organisatie, met wat neventaken.

Tristan ervaart dat hij zich ontwikkelt in de communicatie met cliënten. Dat kan soms lastig zijn, want uiteraard ervaart hij wel eens weerstand als mensen niet of niet helemaal krijgen wat ze willen hebben of denken recht op te hebben. Hij leert steeds beter te communiceren en evalueert de gesprekken continu voor zichzelf. Het gaat om luisteren, de angel eruit halen en goede uitleg geven. Hij heeft daarvoor bij de WWZ Academie veel geleerd van docente Yvon Steur bij de live dag Jeugdhulp. Haar aanpak was spot on. Het ging over gespreksvoering en contact, meer dan alleen het onderwerp Jeugdwet afvinken. Het mooiste onderdeel vond hij het gesprek aangaan met een medecursist over lastige onderwerpen die van invloed zijn geweest op je leven. Een live dag vindt hij onmisbaar naast de online lessen.

Hoe is Tristan zo snel bij een gemeente terecht gekomen?
Begin dit jaar had Tristan gesolliciteerd op de vacature van de naburige gemeente, waar hij meteen werd uitgenodigd voor een gesprek. Hij vond het wel bijzonder dat hij werd gevraagd: “Vermoedelijk heeft het eerste deel van mijn sollicitatiebrief over mijn werk bij Vluchtelingenwerk de lezer geraakt”. Hij werd niet aangenomen omdat anderen meer geschikt waren, maar kreeg wel de terugkoppeling: Doe een relevante opleiding! In het voorjaar startte Tristan met de opleiding Sociaal Domein bij de WWZ Academie en keek daarnaast naar vacatures binnen zijn woonplaats en omgeving. Eind juni reageerde hij op een vacature. Twee dagen later kreeg hij al een heel enthousiaste uitnodiging voor een gesprek. Het eerste gesprek vond plaats met twee teamleiders en daarna had hij een tweede gesprek met casemanagers. De teamleider, die hem in zijn team wilde, belde hem snel daarna. Tristan vindt het allemaal nog steeds bijzonder, temeer omdat je toch hoort dat gemeenten de voorkeur geven aan iemand met een zorgachtergrond.

Tips om te solliciteren
Voor cursisten die willen solliciteren heeft Tristan een aantal tips:

• Een open houding is nodig om kansen die voorbij komen werkelijk te zien en aan te grijpen.
• Realiseer je dat je CV eerder blijft hangen bij de lezer als het visueel aantrekkelijk is qua indeling en kleur. Meestal is een pasfoto trouwens geen vereiste, ga dat na bij de werkgever.
• Start je CV met een profiel waarin je jouw persoonlijke eigenschappen en kenmerken benoemt. Laat het natuurlijk klinken, alsof iemand anders je beschrijft. En laat het enigszins aansluiten op kenmerken die passen bij de functie. Dat zet je ook extra aan het denken of die functie wel bij je past.
• Beschrijf daarna beknopt je professionele en vrijwillige werkervaring.
• Houd het heel compact. Het CV van Tristan was net iets langer dan een A4.
• Vertel heel kort wat je in je voorgaande functies hebt gedaan: Wat was jouw aandeel daarin? Licht uit wat je de leukste taken vond, daar liggen waarschijnlijk ook je competenties. Bij Tristan was het dat hij veel organisatorisch heeft gedaan, veel regelen en uitzoekwerk.
• In je sollicitatiebrief: Schrijf eerst heel kort waarom de functie je aanspreekt, met bijvoorbeeld een pakkende vervolgzin: “De omslag naar deze functie lijkt op het eerste gezicht vreemd, maar als u mij beter leert kennen dan begrijpt u beter waarom.”
• Stel je in de brief open, wat voor persoon ben je, waar wil je heen? Schrijf het niet op de functie want dan wordt het verkoop van jezelf. Het moet vooral klikken met de persoon die het leest.

Een engeltje op mijn schouder
Tristan vond het zoeken en vinden van zijn nieuwe baan een heel bijzonder proces: “Er heeft een engeltje op mijn schouder gestaan!” Als tweede engeltje noemt hij dat hij werk heeft gevonden in zijn eigen woonplaats, slechts 10 minuten op de fiets vanaf zijn huis. Of hij dit voor altijd blijft doen weet hij niet. Tijdelijke contracten zijn eigenlijk best goed om steeds weer voor jezelf te evalueren wat je wilt. Tristan heeft dan ook een mooi slotwoord voor ons: “We moeten onze tijd vullen met betekenisvolle zaken”.